Defibrylacja

Defibrylacja to zakończenie VF/VT w ciągu 5s od wyładowania.

Wymiana AED na manualny defibrylator podczas oceny.

Energia defibrylacji zgodnie z zaleceniami producenta defibrylatora!

360 J jednofazowym

150-360J dwufazowym

Jeśli brakuje zaleceń producenta a defibrylator jest niewiadomego pochodzenia -- najwyższa energia.

Przy rozpoznaniu pułapki powietrznej w astmie zalecana jest większa energia defibrylacji.

I defibrylacja 150 J (120-200 J dwufazowe)

Opóźnienie defibrylacji nie powinno być większe niż na ocenę, potrzebę ładowania.

W przypadku zauważonego NZK w VF/VT u zamonitorowanego pacjenta -- 3 defibrylacje pod rząd, po każdej oceniamy rytm

- amiodaron po 3 wyładowaniach, niezależnie czy odbyły się jedna po drugiej

- adrenalina: sekwencja 3 wyładowań= traktujemy jak 1 defibrylacje

Uderzenie przedsercowe -  wykonane w parę sekund od ZK. Mniej skuteczne od defibrylacji. Nie może opóźniać defibrylacji ani RKO. Wykonujemy w VF/VT w monitorowanym ZK, gdy jest dosyć personelu by zająć się defibrylacją, oceną, resuscytacją i uderzeniem jednocześnie! W dolną połowę mostka z 20cm.

Nawracające VF: zwiększamy energie, nawet po ROSC.

Oporne VF/VT bez tętna -- rozważ 4H/4T -- Lucas.

Oporne VF to utrzymujące się po I defibrylacji.

VF w MI = 5% szans

Usuwanie owłosienia: owłosienie może przeszkadzać i zalecane jest jego usunięcie przed planowaną kardiowersją, jednak nie może opóźniać defibrylacji. Fala dwufazowa może w ogóle nie być wrażliwa na owłosienie.

Siła nacisku na łyżki: 8 kg u dorosłych, 5 kg u dzieci 1-8 r.ż. -- najsilniejsi członkowie zespołu

Ułożenie łyżek: przednio-boczne, tylno-boczne, przednio-tylne, boczno-boczne.

U kobiet nie kładziemy łyżek na piersiach. Elektrody kładziemy podłużnie.

W arytmii przedsionków preferowane przednio-boczne, lub przednio-tylne.

Standardowe elektrody mają średnice 8-12 cm, lepsze są większe.

Defibrylacja powinna zostać wykonana do maks. 3 min od rozpoznania ZK.

W atmosferze wzbogaconej tlenem, iskrzenie spowodowane nieprawidłowo przyklejonymi elektrodami do defibrylacji może być przyczyną płomieni i istotnych poparzeń pacjenta.

Elektrody mają mniejsze prawdopodobieństwo iskrzenia od łyżek.

Dąży się do stosowania elektrod samoprzylepnych oraz strategii minimalizowania przerw.

Każda przerwa w RKO prowadzi do poresuscytacyjnego uszkodzenia mięśnia sercowego.

Z łyżek z podkładami żelowymi, po defibrylacji, nie można oceniać. Podkładki depolaryzują się po wyładowaniu i zmniejsza się przewodnictwo, ponadto w ocenie może pojawić się rzekoma asystolia na 3-4 min po wyładowaniu.

Wartość elektryczna defibrylacji pozwala na depolaryzacje krytycznej masy mięśniowej.

Tylko 4% energii trafia do serca, reszta idzie w inne partie przez impedancje transtorakalną (opór klatki, położenie elektrod).