Leki cz. I

Adrenalina - endogenna katecholamina .

Rośnie obawa o jej działania niepożądane.

alfa-adrenergicznie: wywołuje systemowe obkurczenie łożyska, zwiększa ciśnienie perfuzji.

Pożądany efekt alfa-adrenergiczny > 0,3 ug/kg/min

beta-adrenergicznie: zwiększa przepływ wieńcowy i mózgowy kosztem zużycia tlenu i zaburzeń rytmu. Hipoksemia, zaburzenia mikrokrążenia i głęboka dysfunkcja mięśnia sercowego. Rozkurcza mięśniówkę gładką naczyń krwionośnych i oskrzeli.

Efekt beta-adrenergiczny < 0,3 ug/kg/min

Roztwór 1mg/1ml , okres półtrwania 2 min

Ogólne działanie:

- zwężenie naczyń - lepszy transport tlenu

- zwiększone ciśnienie rozkurczowe - lepsza perfuzja wieńcowa

- zwiększone ciśnienie skurczowe

- bezpośrednio działa na mięsień sercowy

- zwiększa V, czułość na defibrylacje

- zwiększa opór naczyniowy

Działania niepożądane:

- tachykardia, zaburzenia rytmu

- upośledzenie perfuzji

- przyspieszenie oddechu

- stany niepokoju, dreszcze

- bóle i zawroty głowy

Przeciwwskazania:

- kwasica (nieważne w NZK)

- podanie z jednego wkłucia z wodorowęglanem sodu

- hipotermia < 30st C

- częstoskurcze napadowe

- nadciśnienie

- nadczynność tarczycy

- uczulenie na lek

Interakcje:

- TLPD oraz wziewne anestetyki nasilają jej działanie

- adrenalina osłabia działanie doustnych leków p/cukrzycowych

NZK 1mg w 10 ml 0,9% NaCl co 3-5 min

dzieci 10ug/kg i.v. lub doszpikowo o.p.

noworodki - maks. 30 ug/kg - zagrożenie krwawienia śródczaszkowego

[dotchawiczo 100ug/kg w 2ml 0,9% NaCl -- już niewskazane]

maksymalne działanie po 90s.

Jeśli ETCO2 wzrośnie - możemy powstrzymać podanie adrenaliny, nie przerywając RKO - jeśli dojdzie do ROSC wywoła ona VF.

Po ROSC nawet małe dawki 50-100 ug może wywołać tachykardie, niedokrwienie mięśnia sercowego, VF i pVT. Jeśli podanie adrenaliny jest niezbędne miareczkujemy ostrożnie do efektu. Zwykle na hipotensje wystarcza 50 ug i.v.

Adrenalina vs Wazopresyna

Wazopresyna jest naturalnym hormonem antydiuretycznym, w dużych dawkach silnie obkurcza naczynia. Ma dłuższy okres półtrwania (10-20 min vs 4 min) i jest potencjalnie bardziej skuteczna w kwasicy.

Badanie: do 4 dawek 40 IU wazopresyny vs 1 mg adrenaliny co 5-10 min -- brak różnicy przeżywalności.

Nie stosuje się zamiennie wazopresyny, jednak zespoły, które to robią mogą dalej ją stosować.

W trakcie badań: terapia w ZK z adrenaliną, wazopresyną, salbutamolem i hydrokortyzonem.

ZK w hipowolemii - 1 mg może być za dużo, 1 ug/kg lub inny lek

Bradykardia 2-10 ug/min

po przeszczepie mięśnia sercowego, nie podajemy atropiny tylko adrenalinę, bo serce jest odnerwione i atropina zadziała paradoksalnie.

Anafilaksja i.m.

0,15 mg do 6 r.ż.

0,3 mg 6-12 r.ż.

0,5 mg >12 r.ż.

Astma podskórnie s.c.

dorośli 0,3 mg

dzieci 10 ug/kg (do 3 dawek)

Pseudo Krup w nebulizacji

0,5 mg do 1 r.ż.

1 mg > 1r.ż.

Amiodaron- niekompetencyjny bloker receptorów adrenergicznych.

Cordarone, Amiokordin, Opacorden

Lek antyarytmiczny stabilizujący błony, wydłuża potencjał czynnościowy i okres refrakcji w kardiomiocytach. Zwolnienie przewodnictwa A-V i innych dróg przewodzenia. Umiarkowane działanie inotropowo ujemne, rozszerza naczynia obwodowe przez blokowanie receptorów alfa.
Amiodaron może wywołać paradoksalne działanie arytmogenne szczególnie jeśli jest stosowany równocześnie z innymi lekami wydłużającymi QT. Działa na kanały Na, K, Ca.
Leki antyarytmiczne w dużych dawkach mogą doprowadzić do depresji mięśnia sercowego i hipotensji.

Hipotensja w tym przypadku jest jednak wywołana bardziej przez rozpuszczalnik (Polysorbate 80 + alkohol benzylowy) uwalniający histaminę.

Roztwór 150mg/3ml, maks. 2g/24h.

Działania niepożądane:
- niedociśnienie
- zaburzenia rytmu
- nudności i wymioty
- zapalenie żyły w miejscu podania
- drżenia mięśniowe
- odczyny alergiczne
- małopłytkowość

Przeciwwskazania:
- równoczesne stosowanie z Lidokainą
- bradykardia zatokowa, blok III st., bloki A-V
- zaburzenia przewodzenia
- zaburzenia czynności tarczycy i gospodarki jodu
- hipotermia < 30 st. C
- uczulenie na lek

Interakcje:
Potęguję działanie innych leków antyarytmicznych

NZK we VF/pVT -- szybki bolus
po 3 defibrylacjach 300 mg w 20 ml 5% glukozy
po 5 defibrylacji 150 mg
następczo wlew 900mg/24h

dzieci: 5mg/kg (maks. 15mg/kg)
zawsze po 3 i po 5 defibrylacji, po 7 do rozważenia

Częstoskurcze
Niestabilny 300mg w 10-20 min
                    dzieci 5 mg/kg w 10-20 min
Stabilny 300 mg w 20-60 min
              dzieci 5mg/kg w 20-60 min

Lidokaina

Metabolizowana w wątrobie, podczas NZK nie ma klirensu, stężenie długo jest wysokie, dawki z czasem trzeba zmniejszać.
Lidokaina jest nieskuteczna przy hipokaliemii i hipomagnezemii, więc trzeba wyrównać zaburzenia.

Zatrucie: parestezje, senność, zrywy mięśniowe, drgawki --- przerwij podaż!

Działania niepożądane:
- pobudzenie, depresja
- nudności, wymioty
- drżenia mięśniowe
- zaburzenia oddychania
- reakcje alergiczne
- hipotensja, zapaść, ZK

Przeciwwskazania:
- podawanie amiodaron
- hipotermia <30 st. C
- nadwrażliwość na lek, reakcje alergiczne
- blok A-V
- ostrożnie przy niewydolności krążenia lub wątroby

Interakcje:
- nasila działanie środków zwiotczających
- z lekami antyarytmicznymi i beta-adrenolitykami nasila działania niepożądane

NZK VF/pVT
gdy amiodaron nie jest dostępny: 1-1,5 mg/kg, maks. 3 mg/kg w 1 h od ZK.
Po 3 defibrylacji 100 mg, po 5 defibrylacji 50 mg.
u dzieci: 1mg/kg

Magnez

roztwór 2g/10ml

Działanie niepożądane:
- nudności, wymioty, biegunka
- uderzenie ciepła

Przeciwwskazania:
- upośledzenie czynności nerek
- miastenia (męczliwość mięśni)

Po przedawkowaniu podać sole wapnia 5-10 ml 10%

NZK TdP, oporne VF - szybki bolus
2 g w Torsades de Pointes
dzieci 50 mg/kg (wysoka ostrożność)

TdP 2 g w 10 min
dzieci 50 mg/kg (wysoka ostrożność)

Hipomagnezemia <0,6 mmol/L
dzieci 50 mg/kg (wysoka ostrożność)
2 g w 10 ml 20% magnezu > 15 min
w drgawkach ~ 10 min
w NZK ~ 1-2 min
powtarzalnie po 10-15 min

Rzucawka 4g co 1h do ustąpienia

Zatrucie naparstnicą 2-3 g powoli i.v.

Magnez może być również podawany przy kontroli czynności komór w AF.

Magnez zawsze pod kontrolą oddechu.

Wodorowęglan sodu 8,4%

amp. 20 ml

Działania niepożądane:
- zasadowica, hiperosmolarność, obrzęki
- hipokaliemia, hipernatremia
- tężyczka
- miejscowe owrzodzenie, martwica

Przeciwwskazania:
- nadwrażliwość na lek
- zasadowica, hipowentylacja
- hipokaliemia, hipernatremia
- nadmierna utrata chlorków (wymioty)
- nie podawać z tego samego wkłucia co wapń (martwica)
- hipotermia < 30 st. C

Hiperkaliemia, Zatrucie TLPD
50 ml szybko w NZK, w zależności od stanu pacjenta do 30 min
dzieci: 1 mmol/kg m.c. (maks. 2-5 ml/kg)
do 3 m.ż. stosować 4,2% rozcieńczone w 5% glukozie

Kwasica u świeżorodka w długotrwałym ZK.